چه کسی هنری هشتم را نوشت؟ - آناسی

چیزی که تحلیلگران ادبی می دانستند را متخصصان عصب شناسی ثابت کردند. به وسیله هوش مصنوعی و یادگیری ماشین آنها می توانند بگویند که کدام قسمت از هنری هشتم نوشته فرد دیگری است. جالب است که متخصصان یادگیری ماشین حتی می توانند بگویند که دقیقا چه کسی هنری هشتم را نوشته است.

در تمام دوران زندگی ویلیام شکسپیر، او برای یک شرکت هنرهای نمایشی کار می کرد. شرکت کینگز من (Kings Men)، بانک نمایشنامه ای بود که شکسپیر با آنها همکاری می کرد. زمانی که شکسپیر در سال 1616 از جهان رفت، شرکت نیازمند یک جایگزین برای او بود.

بهترین گزینه برای جانشینی پس از ویلیام شکسپیر، جان فلچر(John Fletcher) بود. فلچر از با استعدادترین افراد و یکی از نمایشنامه نویسان مشهور زمان خود بود. پس از آنکه جان فلچر خفه شد، شهرتش افزایش یافت. در سال 1850، یکی از تحلیلگران ادبی آن دوران به نام جیمز اسپدینگ (James Spedding)، شباهت هایی را میان نمایشنامه های فلچر و بخش هایی از هنری هشتم شکسپیر پیدا کرد.

وقتی الگوریتم ها نوع کلمات و ضرباهنگی که نویسندگان معمولا استفاده می نمایند را یاد می گیرند، قادر به تشخیص متون خواهند بود

اسپدینگ با بررسی آثار فلچر و شکسپیر به این نتیجه رسید که آن دو هنری هشتم را با همکاری یکدیگر نوشته اند. این دو نمایشنامه نویس مشهور با وجود شباهت هایشان، از نظر زبانی تفاوت های زیادی داشتند. جان فلچر به جاییو از یه استفاده می کرد و به جای تم، ام می نوشت. فلچر تمایل داشت تا واژه ها را به شیوه ای کنار هم قرار دهد که جملات شش بخشی به وجود آورد.

اسپدینگ و دیگر تحلیلگران ادبی بر این باور بودند که فلچر بخش هایی از هنری هشتم را نوشته است. در صورتی که بعضی منتقدان ادبی همکار شکسپیر در نویسندگی را فیلیپ مسینجر (Philip Massinger)، می دانند. حلقه گمشده در تاریخ و تحلیل ادبی نمایشنامه هنری هشتم، نویسنده همکار شکسپیر است.

پتر پلچاک(Petr Plecháč)، عضو آموزشگاه علوم چک در پراگ به این مشکل توجه نموده است. پتر پلچاک بر این باور است که با بهره گیری از یادگیری ماشین می توان نویسنده اصلی نمایشنامه را کشف کرد. همچنین یادگیری ماشین می تواند معین کند که دقیقا کدام سطرها را نمایشنامه نویس دیگری نوشته است. پلچاک به خبرنگار تکنولوژی ریویو گفت: نتایج اولیه ما با استانداردهای محاسباتی بالا نشان می دهد که ارائه های جیمز اسپدینگ درست بوده است. این محاسبات از شباهت ها و تفاوت هایی که میان آثار ویلیام شکسپیر و جان فلچر عنوان شده، حمایت می نماید.

این رویکرد تازه برای بررسی متون ادبی از یک قاعده کلی پیروی می نماید. الگوریتم های یادگیری ماشین از الگوهایی برای هویت بخشی آثار ادبی مناسب هستند. چندسالی است که این الگوریتم ها برای معین کردن هویت نویسندگان استفاده می گردد. این تکنیک از روش هایی نوین استفاده می نماید و به الگوریتم ها آموزش هایی را می دهند. وقتی الگوریتم ها به اندازه کافی تقویت شدند، تفاوت ها را کشف می نمایند. وقتی الگوریتم ها نوع کلمات و ضرباهنگی که نویسندگان معمولا استفاده می نمایند را یاد می گیرند، قادر به تشخیص متون خواهند بود.

پلچاک اولین بار از این تکنیک برای سبک آثار شکسپیر بهره گرفت. پتر پلچاک فقط هنری هشتم را بررسی نکرد بلکه دیگر نمایشنامه های شکسپیر را نیز مورد تحلیل و بررسی قرار داد. همچنین از نمایشنامه های فلچر برای آموزش الگوریتم ها استفاده کرد. پتر پلچاک سپس هنری هشتم را با یادگیری ماشین سنجید.

نتیجه این آزمایش بسیار جالب بود. آزمایش یادگیری ماشین نشان داد که تحلیل های اسپندینگ درست بود و بخش هایی از هنری هشتم را فلچر نوشته بود. پتر پلچاک بر این باور است که نه تنها در تشخیص نوشته ها، بلکه در عکاسی و سبک های نقاشی نیز می توان از یادگیری ماشین بهره برد.