3 روش برای افزایش عمر مفید حافظه SSD
به گزارش آناسی، حافظه های SSD نسبت به هارد دیسک های سنتی (HDD) بسیار قابل اعتمادتر هستند، اما همچنان دارای تعداد محدودی از بازنویسی ها هستند که قبل از آغاز به خرابی می توانند تحمل نمایند. این موضوع در سطح سلول به سلول است، نه لزوماً به معنای خراب شدن کامل درایو پس از مدتی. حافظه های SSD داده ها را به روش های مختلف با گزینه های مختلفی ذخیره می نمایند: سلول تک سطحی (SLC) یا سلول چندسطحی (MLC) که می تواند به سلول سه سطحی (TLC) و سلول چهارسطحی (QLC) تقسیم گردد. SLC به عنوان بادوام ترین شناخته می گردد، اما بعلاوه گران ترین است، در حالی که QLC فضای ذخیره سازی فراوانی با کمی دوام کمتر ارائه می دهد.
بیشتر حافظه های SSD می توانند برای مدت طولانی دوام بیاورند و احتمالاً بیشتر از تمایل شما برای استفاده از آن ها، عمر خواهند کرد. به عنوان مثال، یکی از برترین SSD ها، حافظه Crucial T705 SSD است که پشتیبانی از 1200 ترابایت تا 2400 ترابایت نوشته شده (TBW) را قبل از احتیاج به تعویض دارد. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا نوشتن ها بر روی درایو خود را کاهش داده و از سخت افزار نو کامپیوترتان بهتر محافظت کنید.
کاهش اندازه نوشتن داده ها روی حافظه SSD
راه اصلی برای افزایش عمر حافظه SSD، کاهش تعداد نوشتن هایی است که بر روی آن انجام می دهید. به عبارت دیگر، ذخیره سازی داده ها بیشترین تأثیر را بر طول عمر کلی دستگاه شما دارد. در حالی که این موضوع متغیر است، تولیدنمایندگان SSD یک عدد TBW (ترابایت نوشته شده) در مشخصات خود قرار می دهند تا نشان دهند که درایو چند نوشتن را قبل از اینکه غیرقابل اعتماد گردد، می تواند تحمل کند. بعضی SSDها میزان TBW کمی دارند، مانند 300 ترابایت، اما مدل های گران تر می توانند به بیش از 1000 ترابایت برسند.
به گفته CNET، یکی از راه های کاهش نوشتن ها بر روی SSD، خاموش کردن حالت Hibernate در ویندوز است. وقتی ویندوز به حالت Hibernate می رود، محتوای حافظه رم شما را بر روی SSD ذخیره می نماید تا هنگام خروج از این حالت به سرعت از سر گرفته گردد. در حالی که این کار می تواند برای صرفه جویی در مصرف برق مفید باشد، اما احتیاجمند نوشتن حجم زیادی از داده ها بر روی درایو شما است. اگر چندین بار در روز رایانه خود را به حالت Hibernate می برید، این کار می تواند به مرور زمان حجم داده های نوشته را به طور چشمگیری افزایش دهد.
به طور مشابه، سیستم عامل ها می توانند بخشی از درایو شما را به عنوان حافظه مجازی استفاده نمایند. به عنوان مثال، اگر حافظه شما تمام گردد، سیستم عامل می تواند از این حافظه مجازی استفاده کند تا عملکرد روان بماند. اگر تا به امروز کوشش نموده اید فضای درایو خود را خالی کنید و با یک فایل بزرگ به نام pagefile.sys روبرو شده اید، این فضای رزرو شده برای حافظه مجازی است.
شما می توانید حافظه مجازی خود را در ویندوز به وسیله تنظیمات سیستم مدیریت کنید. به طور پیش فرض، ویندوز برای تأمین احتیاجهای سیستم داده ها را بر روی درایو یا درایوهای شما تخصیص می دهد، اما اگر بخواهید می توانید میزان و درایو خاصی را تنظیم کنید. طبیعی است که یکی از راه های جلوگیری از این کار، اضافه کردن حافظه رم به سیستم شما است، اگر ممکن باشد، تا احتیاج به نوشتن بر روی درایو کمتر گردد. اگر درایو دیگری در سیستم خود دارید، می توانید انتخاب کنید که کدام درایو را می خواهید بهره ببرید.
استفاده از یک درایو دیگر برای برنامه های پرمصرف
اگر در زمینه ادیت فیلم یا تصویر فعالیت دارید، پس روزانه باید داده های حجیمی را بر روی حافظه SSD قرار دهید. در ویرایش ویدیو، می توان فیلم های پروکسی برای بهبود عملکرد ایجاد کرد و فیلم های پیش نمایش برای نمایش ویرایش ها بدون افت فریم ساخته می شوند. همه این ها احتیاجمند نوشتن های بزرگ بر روی درایو شما هستند. در برنامه ای مانند Adobe Premiere Pro، می توانید مکان ذخیره سازی این داده ها را با انتخاب دیسک خالی و جداگانه هنگام آغاز پروژه معین کنید. در نتیجه در چنین شرایطی، توصیه می گردد یک درایو دیگر را برای این کار اختصاص دهید تا در آینده با مشکل روبرو نشوید.
خنک نگه داشتن حافظه SSD
بعضی از برترین SSDها دارای هیت سینک هستند و این تنها یک ویژگی مجذوب کننده برای جذب گیمرها نیست. SSDها دارای فلش NAND، کنترلر و گاهی کش DRAM هستند. برای اینکه SSD به برترین شکل کار کند، احتیاج است که در محدوده دمایی مشخصی باقی بماند. SSDهای PCIe 5.0 نوتر بیشتر از همواره به هیت سینک احتیاج دارند و در صورت داغ شدن بیش از حد ممکن است به خاموشی حرارتی دچار شوند. در حالی که ممکن است فلش NAND شما در این مواقع آسیب نبیند، ممکن است داده هایی که ذخیره نشده اند را از دست بدهید.
برای اینکه مؤلفه های PC شما به درستی کار نمایند، اطمینان حاصل کنید که خنک نمایندگی کافی برای نوع درایوی که نصب می کنید دارید. بعضی درایوهای قدیمی تر احتیاجی به هیت سینک ندارند، اما با توجه به اینکه بسیاری از مادربوردها دارای هیت سینک های داخلی هستند، بهتر است مطمئن شوید که هیت سینک به درستی نصب شده و پدهای حرارتی با SSD و هیت سینک در تماس هستند.
نگرانی در خصوص طول عمر قطعاتی مانند حافظه SSD طبیعی است، اما در واقع، بیشتر افراد نباید نگرانی زیادی بابت این موضوع داشته باشند. به عنوان مثال، بیشتر کارهایی که با SSD انجام می دهیم، از بارگذاری بازی ها تا تماشای ویدئوها، تنها شامل خواندن از دیسک است که تقریباً تأثیری بر درایو ندارد. برای بیشتر افراد، یک SSD استاندارد سال ها بدون هیچ مشکل جدی کار خواهد نمود.
با این حال، سیستم عامل شما بدون فعالیت نیست و از ویژگی ای به نام TRIM استفاده می نماید تا درایو شما به درستی کار کند. TRIM می تواند به کارایی بهتر PC شما یاری کند، با اعلام به SSD که کدام داده ها دیگر استفاده نمی شوند و می توانند پاک شوند. خوشبختانه، بیشتر سیستم عامل های مدرن بدون احتیاج به دخالت شما TRIM را مدیریت می نمایند، بنابراین اگر ویندوز 11 دارید، احتیاجی به نگرانی در این مورد ندارید. به طور کلی، SSDها همچنان راهکارهای مناسبی برای PC هستند و نسبت به هارددیسک های قدیمی تر همچنان مجذوب کنندهیت بسیار بیشتری دارند. برای خرید انواع حافظه SSD کافی است به سایت خبرنگاران سر بزنید.
منبع: XDA
منبع: دیجیکالا مگ