من ،فاطمه یک راپل کار هستم با درآمد ماهی 50 میلیون - آناسی

پریسا نوری| فاطمه اردانی زاده به خاطر این شغل هر روز از دیوار های صاف و بلند، بالا می رود و کمتر پایش به زمین می رسد.

این دختر 23 ساله در حالی که ساعت ها بین زمین و هوا معلق است و یکی از مهیج ترین، متفاوت ترین و خطرناک ترین شغل های دنیا را دارد، برای ما از ابعاد و زوایا حرفه و فعالیتش می گوید.

من یک راپِل کار هستم. یعنی در ارتفاع و با طناب روی نمای ساختمان ها کار انجام می دهم. این کار می تواند شست وشوی شیشه و نمای ساختمان یا رنگ آمیزی، بازسازی و پیچ و رول پلاک کردن نما باشد. در واقع با وجود راپل کاران دیگر به نصب داربست برای کار در ارتفاع نیازی نیست، ما با کمک طناب هایی که به خودمان آویزان می کنیم، در هوا معلق می شویم و هر کاری که لازم باشد روی نمای ساختمان ها انجام می دهیم.

به نظر می رسد این کار حتی برای آقایان هم سخت و پرخطر هست. چه چیزی باعث شد که یک دختر جوان سراغ این کار برود؟

به خاطر علاقه ای که به ارتفاع دارم از مدت ها پیش سنگ نوردی طبیعت و سالن کار می کردم و به واسطه مربی ام با راپل کاری آشنا شدم و تصمیم گرفتم آن را به عنوان شغل دنبال کنم.

خانواده ات مخالفت نکردند؟

اول کمی مخالفت کردند، چون نگران خطرات این شغل بودند، اما کم کم متقاعدشان کردم. حالا هم خوشحالم که در پی علاقه ام رفته و به خاطر مهارتی که به دست آورده ام، حالا خیال پدر و مادرم هم راحت شده است.

برای راپل کاری دوره ای گذراندی و مدرک داری؟

یک دوره 2 هفته ای گذراندم و مدرک راپل کاری صنعتی گرفتم و به زودی در آزمون بین المللی این رشته شرکت می کنم تا گواهینامه بین المللی بگیرم.

تحصیلاتت مرتبط با شغلت است؟

تقریبا؛ لیسانس تربیت بدنی و فوق لیسانس فیزیولوژی ورزشی از دانشگاه تهران دارم.

روزی چند ساعت و این روز ها کجا کار می کنی؟

معمولا روزی 10 تا 12 ساعت کار می کنم. درحال حاضر هم مشغول بازسازی و رنگ آمیزی نمای یک ساختمان 11 طبقه در محله زعفرانیه هستم.

صرف داشتن علاقه، برای ورود به این شغل کافی است؟

خیر. فرد باید ترس از ارتفاع نداشته باشد و از قدرت بدنی زیادی برخوردار باشد من، چون سنگ نوردی کار کرده بودم و به خاطر تمرین های سخت سنگ نوردی، بدن ورزیده پیدا کردم و در این کار زودتر جا افتادم.

سختی های یک راپل کاری چیست؟

این کار ریسک زیادی دارد. ما معمولا بر روی ساختمان های بلند و در ارتفاعات بالای 40 متر کار می کنیم، از این رو کوچکترین بی دقتی می تواند باعث سقوط و به قیمت جانمان تمام شود. ما ساعت ها روی جایگاه های طنابی در هوا معلقیم برای همین فشار زیادی به کمرمان می آید. بسیار از ساختمان ها پنجره شان لبه ندارد که پایمان را رویش بگذاریم و قدری استراحت کنیم پس از لحظه ای که بالای ساختمان کارگاه می زنیم و فرود می آییم روی جایگاه معلق هستیم و باید مراقب باشیم پایمان خواب نرود، باید خودمان را تاب دهیم تا به فضای بیشتری از دیوار دسترسی داشته باشیم. از طرفی در دستمان هم ابزار کار است حالا بسته به کاری که انجام می دهیم این ابزار ممکن است سطل رنگ، واترجت، دریل و فرز و سمباده و کاردک و … باشد، باید مراقب باشیم حین کار این ابزار از دستمان در نرود و بر سر کسی سقوط نکند.

پس با این خطرات و سختی ها باید درآمد بالایی داشته باشید؟

این شغل درآمد ثابت ندارد. معمولا به صورت پروژه ای کار می کنیم. اما اگر هر روز سر کار برویم و وسایل کار هم داشته باشیم میانه درآمدمان به 30تا 50 میلیون تومان در ماه می رسد.

در حین کار برایت حادثه هم پیش آمده است؟

خوشبختانه حادثه ای پیش نیامده فقط یک بار از اولین محافظ یا حمایتگر جدا شدم، ولی چون حمایتگر دوم هم داشتم سقوط نکردم. یک بار هم داشتم یک ساختمان بلند را رنگ آمیزی می کردم، نزدیک بود سطل پر از رنگ از دستم رها شود و یادم میاد در پروژه ای هم در حین بتنه کاری یک ساختمان کاردک از دستم به پیاده رو روی درخت افتاد.

با توجه به اینکه اغلب مردم این کار را مردانه می دانند، وقتی شما را می بینند چه برخوردی دارند؟

بازخورد ها همه مثبت است معمولا از پنجره یا بالکن خانه شان که مرا می بینند می گویند: تو دختری! خسته نباشی. آفرین. خداقوت. گاهی هم برایم شربت خنک و بستنی می آورند.

این روز ها در اوج گرمای تابستان و زیر برق آفتاب معلق ماندن در هوا و کار کردن روی نمای ساختمان برایت سخت نیست؟

حسن کار ما این است که ساعت کاری ندارد و بستگی به انتخاب خودمان هر ساعتی که بخواهیم کار می کنیم. من سعی می کنم کارم را صبح که هوا خنک تر است شروع کنم. در اوج گرمای ظهر استراحت می کنم و عصر دوباره مشغول می شوم. البته گاهی لباس هایم را خیس می کنم که کمتر گرمم شود. این را هم بگویم من متولد یزد و به اصطلاح بچه کویرم و گرمای هوا برایم چندان آزاردهنده نیست.

از بین شستن شیشه و نمای ساختمان تا رنگ آمیزی، بازسازی و نصب نما کدام را بیشتر دوست داری؟

شست وشو را دوست دارم، چون خیس و خنک می شوم. اما به رنگ آمیزی و بتنه کاری به خاطر اینکه می توانم در آن خلاقیت به کار ببریم بیشتر علاقه دارم. این حس که دیوار های پر ترک و آسیب دیده را اصلاح می کنم برایم شیرین است.

کارفرما ها ترجیح نمی دهند این شغل را آقایان انجام دهند؟

نه، اتفاقا، چون رنگ آمیزی، بتنه کاری، پیچ و رول پلاک نیاز به ظرافت و سرعت دارد این کار را خانم ها بهتر انجام می دهند. در حال حاضر هم چندین گروه دختران راپل کار در تهران فعالیت می کنند و در این کار بسیار پیروز هستند.

از اینکه بیشتر روی زمین باشی در هوا معلقی، چه حسی داری؟

روزی 10 تا 12 ساعت در هوا هستم و صرف نظر از سختی هایش که برایم شیرین است، حس خوبی دارم. از آن بالا صدای شهر را بهتر می توانی بشنوی، آدم ها و ماشین ها را ببینی که چقدر کوچک هستند، ساعت ها تنها باشی و کسی کاری به کارت نداشته باشد و در تنهایی برای بهتر انجام شدن کارت خلاقیت به خرج بدهی و …