تأیید حکم قصاص آرمان به اتهام قتل غزاله - آناسی

آرمان در سال 92 بعد از دستگیری در بازپرسی ها به قتل غزاله اعتراف کرد و گفت بعد از درگیری با این دختر او را کشته و جسدش را در سطل زباله رها نموده است. بعد از اعترافات آرمان کوشش برای پیدا کردن جسد شروع شد، اما این جست وجو ها راه به جایی نبرد و جسد دختر جوان هنوز هم پیدا نشده است.

مدتی بعد آرمان اعترافات قبلی خود را پس گرفت و مدعی شد قتلی مرتکب نشده است.

او گفت: غزاله به خانه ما آمده بود که موقع بازگشت در راه پله پایش لیز خورد و روی پله ها افتاد و جانش را از دست داد. من هم ترسیده بودم، او را بلند کردم و در یک چمدان گذاشتم و نزدیکی سطل زباله رها کردم. من غزاله را نکشتم.

انکار های آرمان فایده ای برای او نداشت، با اینکه او در زمان قتل چند روز تا 18 سالگی زمان داشت و هنوز به 18 سالگی نرسیده بود، در دادگاه محاکمه و به قصاص محکوم شد. رأی صادرشده مورد تأیید دیوان عالی کشور نهاده شد و پرونده برای اجرای حکم آماده شد.

چند روز قبل از اجرای حکم، وکیل آرمان متوجه شد بعد از تاریخ تشکیل پرونده برای غزاله در دانشگاه برگه مرخصی به نام او صادر و دفترچه بیمه اش هم تمدید شده است، به این ترتیب با اسناد به دست آمده درخواست اعاده دادرسی کرد. دو نفر از قضاتی که قبلا رأی بر قصاص داده بودند اظهار داشتند با توجه به نامه ای که دانشگاه صادر نموده و تاریخ آن مربوط به بعد از گم شدن غزاله است، باید در این زمینه تحقیقات بیشتری گردد.

این در حالی بود که خانواده غزاله نیز تصمیم گرفتند یک بار دیگر به آرمان مهلت دهند تا جای جسد را به آن ها بگوید. مادر غزاله اظهار داشت در صورتی گذشت می نماید که آرمان محل دفن جسد را بگوید. با توجه به مدارک به دست آمده و قبول اعاده دادرسی، آرمان بار دیگر پای میز محاکمه رفت و این بار در شعبه 5 مورد محاکمه نهاده شد.

او که حالا در مقطع فوق لیسانس در دانشگاه شهید مدرس در حال تحصیل است، یک بار دیگر اظهار داشت قتل کار او نیست و نمی داند جسد کجاست و ممکن است غزاله زنده باشد.

در نهایت قضات دادگاه کیفری استان تهران وارد شور شدند و آرمان را در قتل مجرم تشخیص دادند و او را به قصاص محکوم کردند. رأی صادرشده یک بار دیگر در دیوان عالی کشور تأیید شد.