خبرنگاران کارگرجم: قهرمانی در آسیا رویایی ترین دوران فوتبالم بود - آناسی

اکبر کارگرجم به طور حتم یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال ایران است، مدافعی که کابوس مهاجمان بود و به او لقب سیم خاردار را داده بودند.

کارگرجم روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایران حرف های جالبی را بر زبان آورد. متن گفت گوی خبرنگاران با بازیکن دیروز و پیشکسوت امروز استقلال در زیر از حضورتان خواهد گذشت.

فوتبال را چطور شروع کردید؟

فوتبال را از زمین های خاکی محلمان واقع در بهجت آباد شروع کردم، با توجه به اینکه محل زندگی مان نزدیک باشگاه استقلال بود به همراه تعدادی از آنها همچون محمدرضا عادلخانی، حسین فرزامی و عباس کردنوری به آنجا رفتیم و در تیم خردسالان استقلال حضور پیدا کردیم.

چند سالی از استقلال دور افتادید؟

بنا به مسائلی که داشتم از فوتبال و استقلال دور شدم تا اینکه مسوول وقت تربیت بدنی که می خواست تیم قدرتمندی را از سربازان تشکیل دهد مرا به تیم فوتبال سرباز فرستاد. آنجا عملکرد خیلی خوبی داشتم و توسط نایب رویین دل به راه آهن پیوستم. شاید جالب باشد بدانید در یک سال همزمان در 2 تیم فوتبال بازی کردم.

چطور؟

در مسابقات گردان های نظامی با تیم سرباز بازی می کردم و در لیگ باشگاه های تهران برای راه آهن توپ می زدم.

چطور شد استقلالی شدید؟

استقلال با راه آهن بازی داشت، در آن بازی من مامور مهار اکبر افتخاری شدم، افتخاری بهترین گوش چپ فوتبال ایران بود و کار سختی را در این جدال پیش رو داشتم اما در نهایت توانستم وظایف خودم را به بهترین شکل ممکن انجام دهم. در اواخر مسابقه راه آهن صاحب یک ضربه آزاد شد که من توپ را تبدیل به گل کردم.

این درخشش مقدمه حضور شما در استقلال بود؟

باشگاه استقلال که هدایتش را به رایکوف سپرده بود دست به جوانگرایی زده بود و به من پیشنهاد همکاری داد. این پیشنهاد برای من که استقلالی بودم بهترین اتفاق محسوب می شد و بدون لحظه ای فکر کردن به آن پاسخ مثبت دادم.

با استقلال افتخارات زیادی را کسب کردید؟

تمام افتخارات ممکن را با استقلال به دست آوردم و خداوند را شکر می کنم که حسرتی ندارم. اما عظیم ترین افتخار من با پیراهن استقلال قهرمانی در جام باشگاه های آسیا در سال 1349 بود که در استادیوم شهید شیرودی مقابل تیم قدرتمند هاپوئل شکل گرفت.

چند روز پیش سالگرد قهرمانی استقلال در آسیا بود.

آن مسابقه برای ما از اهمیت زیادی داشت، هیچ وقت فراموش نمی کنم شب قبل از بازی در هتل مارلیک حضور داشتیم، طرفداران استقلال آنجا آمدند و خواهش می کردند هر طور شده حریف را شکست دهیم.

در ابتدا یک گل خوردید.

روی یک اتفاق و حادثه دروازه استقلال باز شد اما روی سانتر حاج محمد و ضربه سر غلام وفاخواه به گل تساوی رسیدیم و در وقت های اضافی مسعود معینی گل فزونی را زد تا قهرمان مهم ترین و عظیم ترین رویداد باشگاهی قاره کهن شویم.

جشن عظیمی در تهران بر پا شد؟

همه مردم به کوچه و خیابان ریخته بودند، وقتی من به خانه رسیدیم صبح بود، کوچه و خیابان را چراغانی نموده بودند و بابت این پیروزی و افتخار شیرینی بخش می کردند.

شما نقش پررنگی در رسیدن استقلال به فینال آسیا داشتید.

در مرحله نیمه نهایی با مدان اندونزی بازی داشتیم. در آن مسابقه یک بر صفر جلو بودیم و حریف برای جبران گل خورده کوشش زیادی می کرد. استقلال صاحب ضربه کاشته شد و من توپ را سانتر کردم و مرحوم غلامحسین مظلومی گل دوم را به ثمر رساند تا برد استقلال تضمین گردد.

آن سال برای شما رویایی بود، قهرمانی آسیا با استقلال و تیم ملی.

دقیقا، بعد از اینکه با استقلال قهرمان آسیا شدیم راهی جام ملت های آسیا شدیم و با پشت سر گذاشتن رقیبان ریز و درشت توانستیم عنوان قهرمانی را به دست آوریم تا به قول شما سال های رویایی برای من رقم بخورد. البته یک اتفاق جالب و شیرین دیگری نیز برای من افتاد.

چه اتفاقی؟

در همان سال به عنوان مرد سال فوتبال ایران معرفی شدم تا رویایی ترین سال فوتبالی ام با این اتفاق شیرین تکمیل گردد.

و در سن 32 سالگی از استقلال جدا شدید؟

مسوولان وقت استقلال اعتقاد به جوانگرایی داشتند و تصمیم گرفتند بازیکنان جوان تر را به استقلال بیاورند و من در اوج آمادگی و پختگی تیم محبوبم را ترک کردم.

استقلال امروز را چطور می بینید.

استقلال به آرامش احتیاج دارد و امیدوارم احمد سعادتمند با حل مسائل اقتصادی دغدغه های استقلال را از بین برده و بتواند قدم های مثبتی را برای این تیم بردارد.