فرار تیم های صنعتی از خصوصی سازی - آناسی

صنعتی ها تمایلی به خصوصی سازی ندارند، چرا؟

صحبت ازخصوصی سازی استقلال وپرسپولیس است؛ باشگاه های پرهواداری که حجم عظیمی از افکارعمومی جامعه را درگیرخود نموده اند. تیم هایی که قراراست درمسیرخصوصی سازی قراربگیرند و دولت دست از حمایت غیرمستقیم خود از این دوباشگاه بکشد. تحول دراین دوباشگاه درحالی کلید خورده که معضل اصلی فوتبال ایران که پرداخت نشدن حق پخش تلوزیونی است هنوز از بین نرفته و بی توجهی صداوسیما به پرداخت حقوق واقعی باشگاه ها آینده سرخابی ها را به شدت تهدید می نماید. امتناع صداوسیما ازپرداخت حق پخش باشگاه ها اگر با بی توجهی دولت به استقلال وپرسپولیس همراه می شد بی گمان این دوباشگاه تا مرز نابودی پیش می رفتند وحال که قراراست دوباره سرخابی ها درمسیرخصوصی سازی قراربگیرند، این سوال مطرح است که با وجود حاکمیت غلط صداوسیما برفوتبال ایران آیا می توان آینده روشنی را پیش روی دو تیم پرهوادارفوتبال ایران تصویرکرد یا خیر؟ از سوی سران باشگاه استقلال نیز به تازگی لب به افشاء گری گگردده اند واز پرداخت نشدن حق تبلیغات محیطی این باشگاه از سوی سازمان لیگ در4 سال اخیر پرده برداشته اند. -

درعین حال اصراربه واگذاری سرخابی ها درشرایط کنونی که هیچ بودجه قابل توجه تبلیغاتی به این باشگاه های تعلق نمی گیرد، بیم وقوع اتفاقات تلخ تر را فزونی بخشیده و پرسش دیگری را هم مطرح ساخته است. پرسش دیگر این است که چرا درسال های اخیر همواره از واگذاری امتیازسرخابی ها به بخش خصوصی صحبت شده و هیچ گاه از واگذاری دیگرتیم ها حرفی به میان نیامده است؟

آیا تیم های فولادخوزستان، ذوب آهن اصفهان، سپاهان اصفهان، پارس جنوبی جم، نفت مسجدسلیمان، صنعت نفت آبادن، پیکان و سایپا نیز شامل این واگذاری نمی شوند؟ تیم هایی که ماهیت شکل گیری آن ها ارتباط مستقیم با منابع دولتی دارد وبخش اعظمی از بودجه وسرمایه خود را ازاین این راه تامین می نمایند. درسال های اخیر همواره بحث برسرواگذاری استقلال و پرسپولیس بوده و عزم واراده ای که گاها شکل گرفته تا این دوباشگاه به بخش خصوصی واگذار شوند اما هیچ گاه درباره دیگر تیم ها که اولویت بیشتری برای واگذاری و خروج ازدست سیستم دولتی دارند، حرفی به میان نیامده است.

اکنون درلیگ برخی تیم ها به بخش خصوصی واگذارشده اند که وضعیت گل وبلبلی هم ندارند. به این نام ها توجه کنید: سپیدرود رشت، ماشین سازی، تراکتورسازی ونساجی. شاید بتوان استقلال خوزستان را هم درکنار این تیم ها قراردارد، گرچه گفته می گردد یکی ازبانک های دولتی ازاین تیم حمایت می نماید. به جز تراکتورسازی سایرتیم هایی که به بخش خصوصی واگذارشده اند وضعیت مناسبی درلیگ ندارند که این خود گویای آینده ای است که تیم های واگذار شده به بخش خصوصی را تهدید می نماید وشاید یکی ازدلایلی که موجب شده تصمیم گیران کلان باشگاه های صنعتی همچون سپاهان، ذوب آهن، فولاد و... درباره اهمیت و ضرورت واگذاری تیم های تحت اختیارخود حرفی به میان نیاورند، همین حال ناخوش تیم های واگذار شده باشد اما اینکه درسال های اخیر دائم بحث برسر واگذاری امتیاز سرخابی ها بوده با رفتاری که مدیران وتصمیم گیران این باشگاه های صنعتی انجام می دهند درمنافات است.

فوتبال باشگاهی درایران یا باید برای همه تیم ها مکلف به واگذاری به بخش خصوصی گردد و یا اینکه واگذاری نصفه ونیمه سرخابی ها درآیند به بخش خصوصی دردی از این فوتبال دوا نمی نماید. -

تردیدی نیست اگر همه تیم ها مکلف به واگذاری شوند، آنگاه بخش هایی که دراین سال ها همواره از فوتبال سود های بیشتری برده اند مکلف وموظف به پرداخت حقوق واقعی فوتبال می شوند وچنانچه رسانه های تصویری همچون صداوسیما بخواهند بازی های لیگ را پوشش دهند آنگاه باید حق باشگاه ها را تمام و کمال پرداخت نمایند. درواقع فوتبال ایران از چالش کنونی بیرون نمی رود مگر با تکلیف به واگذاری همه تیم ها به بخش خصوصی تا آنگاه همه باشگاه ها با دستی واحد به دنبال حق خود از پخش تلوزیونی و تبلیغات محیطی باشند واینگونه نباشد که تنها یاری های دولت حیات فوتبال ایران را تضمین کند.

11